Çelişkiler
En
çok mutlu olmayı istediğimiz zamanlarda kaçarız mutluluktan.
Bir dokunuş değiştirecekken değişmesine muhtaç olduğumuz şeyleri,
o dokunuşu yapacak cesaretten yoksun kalakalırız. Bizi boğan,
mutsuz kılan alışkanlıklarımızı, sıradanlıklarımızı
feda edemeyiz mutlu bir yaşama. Güvenli hayatlardır bizi
yoksullaştıran, yoksunlaştıran.
Gitmenin
özlemidir içimizde büyüttüğümüz, bilinmez olanın
gizemidir bizi büyüleyen. Döndüğümüzde ne ile karşılaşacağımızı
bilememektir alıkoyan.
Sımsıkı
sarıldığımız kimliklerimiz, rollerimizdir bizi sarmalayan,
kendimizden uzak kılan, kalabalıklarda yalnız bırakan.
Kaybetmenin korkusudur aradığımızı bulmaktan uzaklaştıran.
22 Mayıs
2003
Elif
