Güneşteki Lekeler

bugün ihanet günüdür

güller kendi dikenlerince kanatılsın

şairler öz elleriyle boğsunlar şiirlerini

söyleyin akrebe bugün ihanet günüdür


aşıklar çiçek sunarken sevdalılarına

siyanür damlatsınlar şebnem yerine

kahramanlar kurtardıkları vatanın

dönüp kendileri geçsinler ırzına


kıravatlar boyunlara, darağaçları cellatlarına

bir kerecek göstersinler öteki yüzlerini

duyurmak için geceleri ağlayan anaların sesini

ihanat etsin bugün de koyunlar çobanlarına


ey yüreğime giyindiğim insanlar

bir çeşni katın kronik ihanetinize

yürek üşürse titrer o titrerse gök sallanır

bir kerecik siz de ihanet edin ihanetinize


seni anınca köpekler ve atlar hatırlanacak

ardından korumaya alacaklar neslini

“sen de mi ey! ..” demeyecek artık kimse

Sezar sevinecek Brütüs şapka çıkaracak


intihar ağacı mısın ki herkes kendini sende öldürüyor

kan çanağı gözlüm benim Karacaahmed’im

seni ağlatan o nesne alemi güldürüyor

kaç insan soyundun gönlüm kaç ihanet gördün bugün?


1991

Mustafa İslamoğlu